Przepraszamy, ale wydarzenie zostało zakończone i nie można potwierdzić w nim udziału lub cokolwiek zmienić.
Szczegóły
Wioleta Rzążewska – wystawa malarstwa „Sto lat!”
Wernisaż – 16 marca (piątek), g. 18.00
Wyjątkowa wystawa cyklu wiel..Wioleta Rzążewska – wystawa malarstwa „Sto lat!”
Wernisaż – 16 marca (piątek), g. 18.00
Wyjątkowa wystawa cyklu wielkoformatowych obrazów olejnych inspirowanych fotografiami z rodzinnego albumu artystki. Dzieła łączy motyw przewodni świętowania – rodzinnego przeżywania ślubów, wznoszenia toastów oraz doświadczania pogrzebów. „Sto lat!” stanowi próbę odpowiedzi o sens istnienia, ciągłość linii rodowej, zrozumienia przenikających się w trakcie obrzędów sfer „sacrum” i „profanum”.
Wielu z nas trzyma gdzieś na dnie szafy taki album. Stare, pożółkłe fotografie, niekiedy z ozdobnie przyciętymi brzegami, przylepione na ciemnym kartonie kruszejącą gumą arabską albo delikatnie przytrzymane na rożkach papierowymi trójkątami. Galeria skupionych twarzy, zastygłych przed obiektywem aparatu sylwetek, niekiedy skąpo opisanych wyblakłym tuszem, choć najczęściej po prostu anonimowych. Daleki, zapomniany świat… Kiedy więc czasem, w przypływie nostalgicznych uczuć, próbujemy przeniknąć w ową zetlałą rzeczywistość, boleśnie się przekonujemy, jak niewiele potrafimy już z niej zrozumieć.
Dlatego tak zazdroszczę Wiolecie Rzążewskiej, że zdążyła ze swojego rodzinnego albumu nie tylko wyczytać fascynującą ludzką historię, pełną konkretnych postaci, ale też dostrzec i przekazać nam – w formie malarskiej – niezwykłą urodę owych chwil zatrzymanych niegdyś na kliszy. Z banalnych, jak by się wydawało, obrazów wiejskich uroczystości wydobyła dla nas (choć może myślała przede wszystkim o sobie?) to, co w nich nieprzemijające: światło, powietrze, kontur, gest, harmonię płaszczyzn. Posłużyła się przy tym własnym, przemyślanym językiem dojrzałego artysty – dosłowność fotograficznych kadrów zamieniając na metaforę, przestrzeń symboliczną, lecz zarazem zachowując czytelną narrację miejsca, czasu i zdarzeń. To więcej niż inspiracja przypadkowo napotkanym artefaktem. Jest bowiem w obrazach Rzążewskiej ogromny ładunek osobistego przeżycia i zaangażowania, uzupełniony wiedzą o przedstawionym świecie, płynącą tyleż z rodzinnych przekazów, co i z bezbłędnej intuicji. Stąd ów naturalny, międzypokoleniowy dialog, jaki artystka potrafiła na swoich obrazach uruchomić między przeszłością i teraźniejszością. Szczęśliwi, którzy potrafią włączyć się do tego dialogu.
– Joanna Gościej-Lewińska, kurator wystawy
Wioleta Rzążewska – urodzona 29 czerwca 1986 r. w Puławach. Dzieciństwo spędziła w powiecie garwolińskim, którego mieszkańcy, a także krajobraz, do dziś stanowią niewyczerpane źródło inspiracji dla jej malarskiej twórczości. W 2015 r. obroniła dyplom licencjacki pt. „Sceny zatrzymane” z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Marzanny Wróblewskiej w Instytucie Edukacji Artystycznej Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Studia ukończyła w 2017 r. – obroniła dyplom pracą pt. „Sto lat!” w tejże pracowni – uzyskując tytuł magistra sztuki. W latach 2013-2017 stypendystka rektora APS dla najlepszych studentów za osiągnięcia artystyczne. W latach 2015-2017 stypendystka m.st. Warszawy im. Jana Pawła II. Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych (między innymi: „Sceny zatrzymane”, „Babcia”, „Szkice i malarstwo”) oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych (w tym: w 2016 r. – wystawa pokonkursowa II Ogólnopolskiego Konkursu im. Leona Wyczółkowskiego w bydgoskiej Galerii Miejskiej BWA). Laureatka Konkursu Rektora APS na najlepszą pracę dyplomową 2014/15, finalistka II Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.Więcej
Wioleta Rzążewska – wystawa malarstwa „Sto lat!”
Wernisaż – 16 marca (piątek), g. 18.00
Wyjątkowa wystawa cyklu wielkoformatowych obrazów olejnych inspirowanych fotografiami z rodzinnego albumu artystki. Dzieła łączy motyw przewodni świętowania – rodzinnego przeżywania ślubów, wznoszenia toast..Wioleta Rzążewska – wystawa malarstwa „Sto lat!”
Wernisaż – 16 marca (piątek), g. 18.00
Wyjątkowa wystawa cyklu wielkoformatowych obrazów olejnych inspirowanych fotografiami z rodzinnego albumu artystki. Dzieła łączy motyw przewodni świętowania – rodzinnego przeżywania ślubów, wznoszenia toastów oraz doświadczania pogrzebów. „Sto lat!” stanowi próbę odpowiedzi o sens istnienia, ciągłość linii rodowej, zrozumienia przenikających się w trakcie obrzędów sfer „sacrum” i „profanum”.
Wielu z nas trzyma gdzieś na dnie szafy taki album. Stare, pożółkłe fotografie, niekiedy z ozdobnie przyciętymi brzegami, przylepione na ciemnym kartonie kruszejącą gumą arabską albo delikatnie przytrzymane na rożkach papierowymi trójkątami. Galeria skupionych twarzy, zastygłych przed obiektywem aparatu sylwetek, niekiedy skąpo opisanych wyblakłym tuszem, choć najczęściej po prostu anonimowych. Daleki, zapomniany świat… Kiedy więc czasem, w przypływie nostalgicznych uczuć, próbujemy przeniknąć w ową zetlałą rzeczywistość, boleśnie się przekonujemy, jak niewiele potrafimy już z niej zrozumieć.
Dlatego tak zazdroszczę Wiolecie Rzążewskiej, że zdążyła ze swojego rodzinnego albumu nie tylko wyczytać fascynującą ludzką historię, pełną konkretnych postaci, ale też dostrzec i przekazać nam – w formie malarskiej – niezwykłą urodę owych chwil zatrzymanych niegdyś na kliszy. Z banalnych, jak by się wydawało, obrazów wiejskich uroczystości wydobyła dla nas (choć może myślała przede wszystkim o sobie?) to, co w nich nieprzemijające: światło, powietrze, kontur, gest, harmonię płaszczyzn. Posłużyła się przy tym własnym, przemyślanym językiem dojrzałego artysty – dosłowność fotograficznych kadrów zamieniając na metaforę, przestrzeń symboliczną, lecz zarazem zachowując czytelną narrację miejsca, czasu i zdarzeń. To więcej niż inspiracja przypadkowo napotkanym artefaktem. Jest bowiem w obrazach Rzążewskiej ogromny ładunek osobistego przeżycia i zaangażowania, uzupełniony wiedzą o przedstawionym świecie, płynącą tyleż z rodzinnych przekazów, co i z bezbłędnej intuicji. Stąd ów naturalny, międzypokoleniowy dialog, jaki artystka potrafiła na swoich obrazach uruchomić między przeszłością i teraźniejszością. Szczęśliwi, którzy potrafią włączyć się do tego dialogu.
– Joanna Gościej-Lewińska, kurator wystawy
Wioleta Rzążewska – urodzona 29 czerwca 1986 r. w Puławach. Dzieciństwo spędziła w powiecie garwolińskim, którego mieszkańcy, a także krajobraz, do dziś stanowią niewyczerpane źródło inspiracji dla jej malarskiej twórczości. W 2015 r. obroniła dyplom licencjacki pt. „Sceny zatrzymane” z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Marzanny Wróblewskiej w Instytucie Edukacji Artystycznej Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Studia ukończyła w 2017 r. – obroniła dyplom pracą pt. „Sto lat!” w tejże pracowni – uzyskując tytuł magistra sztuki. W latach 2013-2017 stypendystka rektora APS dla najlepszych studentów za osiągnięcia artystyczne. W latach 2015-2017 stypendystka m.st. Warszawy im. Jana Pawła II. Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych (między innymi: „Sceny zatrzymane”, „Babcia”, „Szkice i malarstwo”) oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych (w tym: w 2016 r. – wystawa pokonkursowa II Ogólnopolskiego Konkursu im. Leona Wyczółkowskiego w bydgoskiej Galerii Miejskiej BWA). Laureatka Konkursu Rektora APS na najlepszą pracę dyplomową 2014/15, finalistka II Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.Więcej
9th Mar, 2018 14:00 - 5th Kwi, 2018 14:30
Post jest w trakcie moderacji
Rzecz została pomyślnie opublikowana w strumieniu. Teraz będzie też widoczna.
Obecnie brak aktywności
Musisz zalogować się aby zobaczyć resztę rzeczy ze strumienia.
