Przepraszamy, ale wydarzenie zostało zakończone i nie można potwierdzić w nim udziału lub cokolwiek zmienić.
Szczegóły
Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Krytyka, ak..Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Krytyka, akcentując nowatorski sposób potraktowania fotografii, klasyfikowała artystę przede wszystkim jako twórcę awangardowego. Najbardziej kreatywne pod względem artystycznym poszukiwania przypadają na połowę lat 50. Beksiński, rozpoczynając od fotogramów architektury czy pejzażu, przeszedł do kompozycji abstrakcyjnych, opartych na mikrostrukturach i makrofotografii, oraz do prac wykonywanych w czystym bromie, gdzie ciekawy kadr stanowił główny budulec kompozycji. Wyraźnie zaznaczył się także nurt „reportażowy”, ukazujący szare, melancholijne życie miasteczka Sanok – faktury murów, podłe materie, deski płotu, bruk. Równocześnie wykonywał intrygujące portrety, których główną modelką była żona Zofia. Niekonwencjonalnym potraktowaniem wyróżniały się akty, w których chodziło artyście o stworzenie ciekawej kompozycji.
Beksiński nigdy nie traktował fotografii jako środka utrwalającego rzeczywistość, ale jako osobistą kreację świata poprzez właściwą sobie ekspresję. W 1959 r. całkowicie zrezygnował z aparatu jako narzędzia kreacji artystycznej na rzecz malarstwa, rysunku i rzeźby.Więcej
Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Krytyka, akcentując nowatorski sposób potraktowania fotografii, klasyfikowała artystę przede wszystkim jako twórcę awangardowego. Najbardziej kreatywne pod względem artystycznym poszukiwani..Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Krytyka, akcentując nowatorski sposób potraktowania fotografii, klasyfikowała artystę przede wszystkim jako twórcę awangardowego. Najbardziej kreatywne pod względem artystycznym poszukiwania przypadają na połowę lat 50. Beksiński, rozpoczynając od fotogramów architektury czy pejzażu, przeszedł do kompozycji abstrakcyjnych, opartych na mikrostrukturach i makrofotografii, oraz do prac wykonywanych w czystym bromie, gdzie ciekawy kadr stanowił główny budulec kompozycji. Wyraźnie zaznaczył się także nurt „reportażowy”, ukazujący szare, melancholijne życie miasteczka Sanok – faktury murów, podłe materie, deski płotu, bruk. Równocześnie wykonywał intrygujące portrety, których główną modelką była żona Zofia. Niekonwencjonalnym potraktowaniem wyróżniały się akty, w których chodziło artyście o stworzenie ciekawej kompozycji.
Beksiński nigdy nie traktował fotografii jako środka utrwalającego rzeczywistość, ale jako osobistą kreację świata poprzez właściwą sobie ekspresję. W 1959 r. całkowicie zrezygnował z aparatu jako narzędzia kreacji artystycznej na rzecz malarstwa, rysunku i rzeźby.Więcej
9th Lut, 2018 11:00 - 1st Mar, 2018 11:45
Post jest w trakcie moderacji
Rzecz została pomyślnie opublikowana w strumieniu. Teraz będzie też widoczna.
Obecnie brak aktywności
Musisz zalogować się aby zobaczyć resztę rzeczy ze strumienia.
