Roman Wysogląd - teksty

Nie od razu „ Dym” zbudowano.

( Kilka myśli o poezji Wojciecha Łabęckiego).

  Podobno człowiek ( Wszechświat) w większości składa się z wody, nienawiści, a przede wszystkim czegoś tak ulotnego, iż nawet nie potrafimy tego nazwać.

  Nie za bardzo w to wierzę, ponieważ w pogoni za bezsensem życia zapomnieliśmy o drobiazgu: poezji.

  Na szczęście nie wszyscy. Ewenementem w czasach „ zarazy” jest Wojciech Łabęcki, nad wyraz skromny człowiek od kilku lat starający się przywrócić poezji, naturalnie tej przez duże „P” należne jej miejsce.

  Tylko, gdzie ono się mieści? W lapidarnych nekrologach dawno zmarłych kochanek? Pustych butelkach po piwnie, z których nie paruje nawet kac? Nieskoszonych łąkach, zamkniętych metaforach, snach śnitych na jawie, czy zamkniętych, niekończących się przestrzeniach niedających się ogarnąć, czymś tak groteskowym jak umysł człowieka?

  Nie wiem, ale na szczęście nie jest to tym razem moje zmartwienie.

  Robi to „za nas” pan Wojtek, starając się opisać, co z zasady jest pracą przewyższającą siły nawet Syzyfa, a z drugiej strony subtelny, pozbawiony zawiści Pan Poeta W. ma wszelkie dane by już za chwilę, sekundę, odrobinę ulotności zaistnieć jako…

  Nie, nic więcej nie napiszę, nie chcę zapeszyć. Namawiam jedynie do czytania Jego wierszy.

  Warto. Powiem więcej: wypada, należy. Niepotrzebne skreślić.

Roman Wysogląd

Wiersze inne.

home | wydarzenia | galeria sztukpuk | galerie | recenzje | forum-teksty | archiwum | linki | kontakt