 Muzeum Narodowe
Kamienica Szołayskich
Janowi Stanisławskiemu
w setną rocznicę śmierci
Topole nad wodą.
od 5 stycznia
fotoreportaż z otwarcia
Twórczość Jana Stanisławskiego (1860-1907), zajmuje dziś najważniejsze miejsce w historii polskiego malarstwa, a jego pejzaże należą do najwybitniejszych osiągnięć sztuki przełomu XIX i XX wieku.
Stanisławski był mistrzem małych, pełnych urody, ekspresji i emocji pejzaży, początkowo realistycznych, potem impresjonistycznych, wreszcie ekspresyjnych. Powstawały one w plenerze - na rozległych stepach ukraińskich, w Tatrach czy w okolicach Krakowa, a ich najważniejszym tematem była natura, która był źródłem piękna; Stanisławski zauważał zarówno jej potęgę i rządzące nią siły jak i niepozorne detale, które nobilitował do rangi pierwszoplanowych bohaterów swoich obrazów. Zainteresowanie przyrodą, dostrzeganie jej pierwiastków fizycznych jak i duchowych skierowało malarstwo Stanisławskiego w stronę symbolizmu.
Jan Stanisławski był również niezwykle aktywnym uczestnikiem krakowskiego życia autystyczno - towarzyskiego młodopolskiego Krakowa. Był pomysłodawcą i założycielem elitarnego Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" skupiającego najznamienitszych polskich artystów; współpracował również z tygodnikiem literackim "Życie", był opiniotwórczym bywalcem premier zreformowanego przez teatru krakowskiego; był wreszcie bywalcem kawiarni - Café "Restaurant du Thêatre" -zwanego Paonem a także artystycznego tygla jakim była Cukiernia Jana Michalika na ulicy Floriańskiej gdzie z czasem stał się admiratorem działającego tam Kabaretu Zielony Balonik.
Jako profesor krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie przez dziesięć lat prowadził klasę pejzażu, przyczynił się do odrodzenia polskiego malarstwa pejzażowego. Jego uczniowie, jako pierwsi wychodzili ze sztalugami w plener, malowali zarówno w Krakowie - w Parku Jordana, na Plantach czy w Ogrodzie Botanicznym, ale także w podkrakowskim Tyńcu i Zakopanym. Pracownię opuściło ponad 60 malarzy, z których większość zafascynowana osobowością Stanisławskiego - jego fascynacją dla przyrody czy entuzjazmem dla malarstwa poświęciło się malarstwu pejzażowemu.
Okazją do przypomieninia jego dorobku artystycznego jest przypadająca w styczniu 2007 roku rocznica śmierci artysty. W kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie znajduje się największy zbiór jego obrazów a także grafik, rysunków i szkicowników, dający możliwość jej poznania od wczesnych prac z lat 80-tych XIX wieku aż po kompozycje
z ostatnich lat życia. Na wystawie będzie można zobaczyć dzieła głównie z kolekcji MNK Zobaczyć będzie można najlepsze prace Jana Stanisławskiego takie jak Topole nad wodą, Stodoły w Pustowarnii; a także widoki znad Dniepru, spod Krakowa, a obok nich prawie nieznane szkicowniki artysty.
Wystawie towarzyszyć będzie album wydany przez Wydawnictwo Bosz.
Kurator wystawy: Urszula Kozakowska-Zaucha
Aranżacja plastyczna: Paweł Wałek
|
